Van diep in de put naar de zip line in de lucht!
Hier weer een update van onze bouwreis!
De tweede dag op de bouw stond ons al een mooi klusje te wachten, nl het uitgraven van de septic tank. Het gat moet zijn 1 meter bij 1 meter en 1.60 meter diep. Dit was letterlijk en figuurlijk geen koud kunstje want het was bloedheet en er zaten grote zwerfkeien in de grond en die moesten er met een stootijzer uitgebikt worden. Theo en Theo en Gertjan hebben het grootste deel van de klus geklaard. Dus die zaten geregeld in de put! Haha. De dames hebben de heren regelmatig afgelost hoor! Dus ze hadden niks te klagen! Jan is de dakhaas van de club, als je hem zoekt hoef je alleen maar naar boven te kijken, dan zie je hem op het dak! Hihi. En Bart heeft zich ontfermd over het toilet! En als er niemand luisteren wil, verheft Wim zijn stem en is iedereen weer alert. Haha.
De werkdagen bestaan verder hoofdzakelijk uit metselen, zakken vullen met zand en grint, en hollow blocks aangeven. Het was een grote meevaller dat er een heuse cementmolen was! Het contact met de bouwvakkers begint te groeien en we werken hard samen. Er wordt gezorgd voor de inwendige mens. O.a door de toekomstige bewoners wordt op de bouw het eten klaar gemaakt. Rijst, kip en vis en het smaakt heerlijk!
Vrijdag hebben we het hoogste punt bereikt , de golfplaten gingen op het dak en de vlag in top. Dat geeft een goed gevoel. Van het volgende huisje wat gebouwd gaat worden hebben wij de cement vloer gestort in 1.30 uur en dat was een recordtijd zeiden de Filipino’s. Voor de Theo’s was het de laatste werkdag dus zij gingen het laatste werkuurtje samen met Gertjan de septic tank nog even te lijf. Bloed , zweet en veeeeeel lol. En toen was het tijd voor een weekendje relaxen, daar waren we echt aan toe! Dit was ons eerste vrije weekend omdat we het weekend na het eerste project moesten reizen naar het 2e project. En we een bezoek hebben gebracht aan Dagbasan, dat is een dorpje waar we een aantal jaren huizen hebben gebouwd. We werden feestelijk onthaald, en we waren blij om elkaar weer te zien. Het weekend brachten we door op Forestcamp. Dit is een geweldig mooi natuurpark in de bergen met overal natuurlijke bronnen. We kregen de overnachting aangeboden van Chuck , een muzikant en goede kennis van Bart en Willemien ,omdat hij het zo geweldig vindt wat wij doen voor de arme mensen! We namen afscheid van de Theo’s , die een week eerder vertrokken omdat ze binnenkort een kleinkind verwachten! De rest van de groep ging zwemmen en uitrusten. Zondag zijn we op motoren naar de Casa Roro waterval gebracht. Hier moesten we 335 treden af en dus ook weer op. Het laatste stuk van de route was weggeslagen door de kracht van het water tijdens een tyfoon, zodat we de waterval zelf niet gezien hebben. Het was toch zeker de moeite waard door de mooie natuur , langs het hard stromende het water en op de rotsen te lopen. June is de chauffeur van de jeepney die ons de hele week naar en van de bouwplaats heeft gereden. We hebben hem gebeld en hij heeft ons naar een andere waterval gebracht en naar de Tierra Alta zip line. Dit is de grootste kabelbaan op Negros, 600 meter lang en het ravijn is 80 meter diep. We moesten eerst op de weegschaal, daarna allemaal een tuigje om en een helm op . We werden naar boven gebracht naar het begin van de zip line, en na elkaar gingen we in 54 seconden naar de overkant! Het was een prachtige ervaring ! We namen June de chauffeur ook mee en hij vond het geweldig om dit mee te maken. Zondagavond gingen we weer naar Dumaguette. Onder het genot van een Red Horse biertje kletsten we nog wat na over het heerlijke relaxte weekend. We kunnen er weer tegenaan, de komende week gewoon weer op de bouw. Hierover later meer.
Groetjes Willemien en Gerda
« « Vorige bericht | Volgende bericht » »
